Alexia's secrets~ Το βιβλίο της εβδομάδας:" Στο Πίσω Κάθισμα" της Ευτυχίας Γιαννάκη

Στο Πίσω Κάθισμα

Ευτυχία Γιαννάκη

Από τα λίγα βιβλία που δανείστηκα φέτος το καλοκαίρι, και παρά τους αρχικούς ενδοιασμούς μου, καθώς πρόκειται για ελληνικό μυθιστόρημα στην αστυνομική λογοτεχνία, και τελικώς διαβάστηκε και μου άρεσε ήταν το βιβλίο της Ευτυχίας Γιαννάκη με τίτλο «Στο πίσω κάθισμα». Από τα λίγα που διάβασα για τη συγγραφέα, κατάλαβα πως πρόκειται για πρωτοεμφανιζόμενη. 

Φαίνεται πως φέτος είναι η χρονιά των πρωτοεμφανιζόμενων και μάλιστα σε αστυνομικό μυθιστόρημα. Κάπως έτσι είχε αρχίσει και η ανάγνωση μου για το βιβλίο «Τα Βατράχια» του Δημήτρη Σίμου. Στην περίπτωση της Ευτυχία Γιαννάκη ήταν διαφορετικά...κάτι ο πολύ ενδιαφέρον τίτλος, κάτι η υπόθεση του οπισθόφυλλου που με κέρδισε, επιπλέον ότι πρόκειται για βιβλίο τριλογία....ε δεν ήθελε πολύ για να το αρχίσω. Ήταν μάλιστα από τα πρώτα ελληνικά αστυνομικά βιβλία που διάβασα το φετινό καλοκαίρι, και οι εντυπώσεις κάθε άλλο θετικές ήταν.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:

α) Συγγραφέας: Ευτυχία Γιαννάκη

β) Τίτλος: Στο πίσω κάθισμα

γ) Έτος Έκδοσης: 2016 

δ) Έκδοση: Εκδόσεις Ίκαρος

Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Στην ελληνική λογοτεχνία, έχω συνδυάσει το αστυνομικό μυθιστόρημα από τους κορυφαίους για μένα, και καταξιωμένους Γιάννη Μαρή και Πέτρο Μάρκαρη. Τα ονόματά τους υπάρχουν δίπλα στη φράση "αστυνομική λογοτεχνία στην Ελλάδα". Ουδέποτε δεν είχα διαβάσει άλλον/η συγγραφέα σε αυτό το είδος, για τα ελληνικά δικά μου δεδομένα. Έχω κάνει γνωστό άλλωστε πως είμαι φαν του Jo Nesbo και του Arne Dahl. 

Μέχρι που ήρθαν στα χέρια μου φέτος, το καλοκαίρι, πραγματικά βιβλία-διαμάντια. Επιτέλους Έλληνες συγγραφείς τολμούν και γιατί όχι να καθιερωθούν στο αστυνομικό μυθιστόρημα. 

Η αναφορά στους Γ.Μαρή και Πέτρο Μάρκαρη δεν είναι τυχαία παραπάνω. Κατά την ανάγνωση του βιβλίου «Στο πίσω κάθισμα» της Ευτυχίας Γιαννάκη, βρήκα πολλές ομοιότητες κυρίως με βιβλία του Μάρκαρη. Έχοντας διαβάσει σχεδόν όλα τα βιβλία του Π.Μάρκαρη οι συγκρίσεις με το βιβλίο της Ε.Γιαννάκη είναι αναπόφευκτες. Η ιστορία του μυθιστορήματος, ο τόπος που βρίσκεται το θύμα-πτώμα καθώς και η έδρα του αστυνόμου Κόκκινου είναι η Αθήνα. Όλα διαδραματίζονται στην Αθήνα, όπως και οι ιστορίες του Μάρκαρη. Η μόνη διαφορά είναι στο ήρωα. Για τον αστυνόμο Κόκκινο, μαθαίνουμε ελάχιστα πράγματα για τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα του. Ακόμα και για τη σχέση του με το γιο του.

Ο συνδυασμός του εγκλήματος με τη προσωπική τραγωδία που ζει ο αστυνόμος Κόκκινος, με το γιο του να κατηγορείται για κακοποίηση ανηλίκου κάνει τη ιστορία να έχει ενδιαφέρον, μυστήριο, δράση, σασπένς και να μην θέλεις να το αφήσεις από τα χέρια σου μέχρι να το τελειώσεις. Επιπλέον τονίζεται η οικογενειακή βία, καθώς και οι σχέσεις πατέρα-γιου. Το τέλος της ιστορίας καθορίζεται όχι μόνο από την ιστορία της προσωπική ζωής του αστυνόμου αλλά και από την οικογένεια του θύματος.

Από τη σημείωση της συγγραφέας ότι πρόκειται για το πρώτο βιβλίο από τη σειρά των αστυνομικών μυθιστορημάτων με πρωταγωνιστή τον Αστυνόμο Χάρη Κόκκινο, που αποκαλείται ως Τριλογία της Αθήνας, η Ευτυχία Γιαννάκη δηλώνει πως ήρθε για να μείνει. Σίγουρα περιμένω και το δεύτερο βιβλίο, συνέχεια του πρώτου. Η Ευτυχία Γιαννάκη άφησε πολλές υποσχέσεις με αυτό το βιβλίο της. Το πρώτο δείγμα κάθε άλλο παρά θετικότατο είναι.

Πλοκή: Ένας σκηνοθέτης βρίσκεται άγρια δολοφονημένος στο υπόγειο του Θεάτρου Πλάκας. Ο Αστυνόμος Χάρης Κόκκινος και οι συνεργάτες του θα κληθούν να διαλευκάνουν μια υπόθεση που αναμένεται να απασχολήσει την κοινή γνώμη. Σύντομα θα αντιληφθούν ότι θα χρειαστεί να αναζητήσουν τα αίτια της δολοφονίας στο σκοτεινό παρελθόν του σκηνοθέτη, ξετυλίγοντας ένα κουβάρι κοινών μυστικών, συγκάλυψης και βίας στην καρδιά της σημερινής Αθήνας. Ταυτόχρονα, ο γιος του σαρανταπεντάρη Αστυνόμου συλλαμβάνεται με κατηγορίες που θα τον αναγκάσουν να βουτήξει στο δικό του οικογενειακό παρελθόν. Η πίεση του χρόνου και τα σφραγισμένα στόματα θα αποδείξουν ότι τα πράγματα δεν είναι ποτέ απλά για όσους βρέθηκαν στο πίσω κάθισμα.

Σε μια κοινωνία όπου όλοι είναι ένοχοι, κάποιοι θα πληρώσουν το τίμημα, μεταξύ αυτών και ο Χάρης Κόκκινος. Οι ανακρίσεις θα συνθέσουν μια τοιχογραφία των κατοίκων της Αθήνας που πρωταγωνιστεί σε μια ιστορία που δεν θα υπήρχε, αν δεν υπήρχε η πόλη και τίποτα δεν θα μείνει στο σκοτάδι κάτω από τον λαμπρό ήλιο της.

Πηγή: http://oidikesmoustigmes.blogspot.gr/2016/10/blog-post.html