Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΛΕΞΕΙΣ & ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΤΗ ΣΤΕΓΗ - ΤΑΚΗΣ Χ. ΖΕΝΕΤΟΣ: «Ηλεκτρονική πολεοδομία», 40 χρόνια μετά 29.6.2017


ΛΕΞΕΙΣ & ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΤΗ ΣΤΕΓΗ
ΤΑΚΗΣ Χ. ΖΕΝΕΤΟΣ: «Ηλεκτρονική πολεοδομία»,
40 χρόνια μετά

Στο πλαίσιο της έκθεσης Tomorrows


29 Ιουνίου 2017 | Μικρή Σκηνή | 19:00

Μια συζήτηση στη Στέγη για τις βασικές αρχές της έρευνας του Ζενέτου για την πόλη και την κατοικία του μέλλοντος, αλλά και επαναξιολόγηση της «Ηλεκτρονικής πολεοδομίας», σύμφωνα με τις τρέχουσες τεχνολογικές και κοινωνικές εξελίξεις.


Στις 29 Ιουνίου 2017 συμπληρώνονται 40 χρόνια από το θάνατο του Τάκη Χ. Ζενέτου και η Στέγη διοργανώνει μια συζήτηση για τις βασικές αρχές της έρευνας του σπουδαίου αρχιτέκτονα. Ως εκφραστής ενός οραματικού και ριζοσπαστικού μοντερνισμού, ο Ζενέτος θεωρείται μια από τις σημαντικότερες μορφές της ελληνικής αρχιτεκτονικής. Πέρα από καταξιωμένος designer με εξαιρετικές γνώσεις τεχνολογίας, ο Ζενέτος υπήρξε ένας ακούραστος ερευνητής, ο οποίος εκπόνησε οραματικές μελέτες που ανταποκρίνονταν στις απαιτήσεις ενός κόσμου πολύ πιο εξελιγμένου από την Ελλάδα της δεκαετίας του 1970. Μελετώντας άρθρα από επιστημονικά περιοδικά της εποχής, ο Ζενέτος προσδιόρισε με μεγάλη ακρίβεια πολλές από τις ηλεκτρονικές εφαρμογές που καθορίζουν την καθημερινότητα του 21ου αιώνα, όπως η «τηλε-διεκπεραίωση» και η «τηλε-εργασία», και σχεδίασε ένα μεγάλο εύρος εξαιρετικά ευρηματικών υποδομών σε διαφορετικές κλίμακες.

Η αναλυτική παρουσίαση της μελέτης για την Ηλεκτρονική πολεοδομία στην έκθεση Tomorrows (έως 16 Ιουλίου 2017) προσφέρει την αφορμή για μια επαναπροσέγγιση του οραματικού έργου του Ζενέτου. Η συζήτηση στις 29 Ιουνίου στη Μικρή Σκηνή της Στέγης θα επικεντρωθεί στις βασικές αρχές της έρευνας του Ζενέτου για την πόλη και την κατοικία του μέλλοντος, καθώς και στην επαναξιολόγηση της Ηλεκτρονικής πολεοδομίας, σύμφωνα με τις τρέχουσες τεχνολογικές και κοινωνικές εξελίξεις. Θα επιχειρηθεί ακόμη η ανάδειξη ορισμένων κρυμμένων πτυχών του ελληνικού μοντερνισμού, αλλά και των οραμάτων της δεκαετίας του 1960.

Ομιλητές:
Πάνος Δραγώνας, Αρχιτέκτονας, Καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών
Λυδία Καλλιπολίτη, Αρχιτέκτονας, Επίκουρη Καθηγήτρια στο Rensselaer Polytechnic Institute
Μανόλης Μαρμαράς, Αρχιτέκτονας, Καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης
Γιώργος Τζιρτζιλάκης, Αρχιτέκτονας, Αναπληρωτής Καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Βιογραφικά ομιλητών
O Πάνος Δραγώνας είναι αρχιτέκτων και επιμελητής, καθηγητής Αρχιτεκτονικού και Αστικού Σχεδιασμού στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Το 2001 δημιούργησε, μαζί με τη Βαρβάρα Χριστοπούλου, το γραφείο dragonas christopoulou architects. Από το 2001 έως το 2013 ήταν σύμβουλος έκδοσης των ετήσιων επιθεωρήσεων Αρχιτεκτονικά Θέματα και Θέματα Χώρου + Τεχνών. Το 2012 ήταν εθνικός επίτροπος και συνεπιμελητής της έκθεσης Made in Athens που εκπροσώπησε την Ελλάδα στη 13η Διεθνή Έκθεση Αρχιτεκτονικής Μπιενάλε της Βενετίας (2012). Έχει επιμεληθεί –ατομικά ή σε συνεργασία– τις εκθέσεις Adhocracy [Athens] (2015), Rethink Athens (2013), 14F/21GR Νέοι αρχιτέκτονες από τη Γαλλία και την Ελλάδα (2012) και τη 2η Μπιενάλε Νέων Ελλήνων Αρχιτεκτόνων (1998). Έχει ακόμη συνεπιμεληθεί τον κύκλο εκδηλώσεων Rethink Athens – Αστικές προκλήσεις στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση (2013-15). Το 2016 ήταν επισκέπτης ερευνητής στο κέντρο ελληνικών σπουδών Stanley J. Seeger ‘52 του Πανεπιστημίου Princeton (ΗΠΑ). Το ερευνητικό και σχεδιαστικό έργο του επικεντρώνεται στους μετασχηματισμούς των ελληνικών πόλεων κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, στη διερεύνηση νέων οικιστικών τυπολογιών και στις σχέσεις μεταξύ κινηματογράφου, αρχιτεκτονικής και μοντέρνας πόλης.
Η Λυδία Καλλιπολίτη είναι αρχιτέκτων και θεωρητικός της αρχιτεκτονικής, επίκουρη καθηγήτρια στο Rensselaer Polytechnic Institute και στο Κέντρο Αρχιτεκτονικής, Επιστημών και Οικολογίας (Center for Architecture, Science and Ecology, CASE) στη Νέα Υόρκη. Η έρευνά της εστιάζει στη διατομή των θεωριών της κυβερνητικής και της οικολογίας και παρουσιάζεται μέσα από ένα ευρύ φάσμα μέσων, όπως ψηφιακές πλατφόρμες, λεξικά, βάσεις δεδομένων και αρχεία, εκθέσεις και ολογραφικά animations. Δουλειά της έχει εκτεθεί, μεταξύ άλλων, στην Μπιενάλε της Βενετίας, στην Μπιενάλε Design της Κωνσταντινούπολης, στην Μπιενάλε του Σεντσέν (Κίνα), στο Storefront of Art and Architecture (Νέα Υόρκη), στη RIBA (Λονδίνο) και στο Disseny Hub Barcelona (Μουσείο Design της Βαρκελώνης) και έχει δημοσιευτεί σε περιοδικά και εκδόσεις όπως τα Architectural Design, Log, Praxis, Thresholds, Future Anterior και e-flux. Έχει τιμηθεί με διακρίσεις όπως το βραβείο ACSA για δημιουργικά επιτεύγματα, υποτροφίες από το Graham Foundation και το New York State Council for the Arts, το βραβείο Lawrence Anderson για τη δημιουργική ιστορία τεκμηρίωσης, μια υποτροφία Fulbright και το Μετάλλιο W3 για περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση. Είναι διευθύντρια του ομίλου προβληματισμού ANAcycle και του ερευνητικού δικτύου EcoRedux, καθώς και συγγραφέας του υπό έκδοση βιβλίου Closed Worlds, Or, What is the Power of Shit.
Ο Μανόλης Μαρμαράς διετέλεσε καθηγητής στο Τμήμα Γεωγραφίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου επί μία δεκαετία (1996-2006) και στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Κρήτης (2006-12). Υπήρξε πρόεδρος του Τμήματος Γεωγραφίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου, πρόεδρος της Εταιρείας Ιστορίας της Πόλης και της Πολεοδομίας, πρόεδρος του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πολυτεχνείου Κρήτης και πρόεδρος της Εταιρίας Κυκλαδικών Μελετών την τριετία 2014-17. Συνεργάστηκε με το αρχιτεκτονικό γραφείο «Τ.Χ. Ζενέτος και Συνεργάτες, Αρχιτέκτονες, Πολεοδόμοι, Σύμβουλοι Μηχανικοί», μετά την αποφοίτησή του από το ΕΜΠ και έως το 1977. Διατέλεσε οργανικό μέλος της Δημόσιας Επιχείρησης Πολεοδομίας και Στέγασης (ΔΕΠΟΣ) από το 1979 έως το 1996, ενώ κατά τη διετία 1994-96 ήταν κύριος ερευνητής του Τμήματος Γεωγραφίας στο King's College του Λονδίνου. Είναι συγγραφέας οχτώ επιστημονικών μονογραφιών: Η αστική πολυκατοικία της μεσοπολεμικής Αθήνας: Η αρχή της εκμετάλλευσης του αστικού εδάφους (1991), Προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς (2000), Σχεδιασμός και οικιστικός χώρος: Θεωρητικές προσεγγίσεις και όψεις της ελληνικής αστικής γεωγραφίας (2002), Δώδεκα Έλληνες αρχιτέκτονες του Μεσοπολέμου (2005, μαζί με την Ελένη Φεσσά-Εμμανουήλ), Μοντ Παρνές: Μια ορεινή αρχιτεκτονική ιστορία (2007), Για την αρχιτεκτονική και την πολεοδομία της Αθήνας: Δεκατέσσερα κείμενα και ένα αρχείο (2012), Planning London for the Post-War Era 1945-1960 (2014), Συναντήσεις με αρχιτέκτονες και άλλες προσωπικότητες (2017). Έχει εκδώσει επίσης δύο ταξιδιωτικά βιβλία.
Ο Γιώργος Τζιρτζιλάκης είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και καλλιτεχνικός σύμβουλος του Ιδρύματος ΔΕΣΤΕ. Υπήρξε συνεκδότης και μέλος της επιτροπής διεύθυνσης του περιοδικού αρχιτεκτονικής, τέχνης και design Τεύχος (1989-93) και αρχισυντάκτης του The Art Magazine. Είναι συγγραφέας του βιβλίου Υπο-νεωτερικότητα και εργασία του πένθους: Η επήρεια της κρίσης στη σύγχρονη ελληνική κουλτούρα (Εκδόσεις Καστανιώτη, 2014). Το 2007 ήταν επίτροπος και επιμελητής της ελληνικής συμμετοχής στην 52η Διεθνή Έκθεση Σύγχρονης Τέχνης Μπιενάλε της Βενετίας. Το 1991 συνεπιμελήθηκε την ελληνική συμμετοχή στην 5η Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής στη Βενετία και το 2004 ήταν αναπληρωτής καλλιτεχνικός διευθυντής της Διεθνούς Έκθεσης Σύγχρονης Τέχνης Outlook. Έχει ακόμη επιμεληθεί την αναδρομική έκθεση του Νίκου Κεσσανλή στη Θεσσαλονίκη (1997), καθώς και τις εκθέσεις Π+Π=Δ: Νέα Τέχνη από τη δεκαετία του ‘70 (Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ, Αθήνα, 1999) και Άρης Κωνσταντινίδης: Φωτογραφίες και Σχέδια (Ρέθυμνο, 2000). Επίσης, συνεπιμελήθηκε το αρχιτεκτονικό τμήμα της έκθεσης Μεταμορφώσεις του Μοντέρνου στην Εθνική Πινακοθήκη (1992) και τις εκθέσεις The Overexcited Body: Sport in Contemporary Society (Μιλάνο και Σάο Πάολο, 2001), Collecting Architecture Territories (Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ, Columbia University, School of Architecture, Planning & Preservation, 2012), Hell As Pavilion: A Contemporary Greek Peripeteia (Palais de Tokyo, Παρίσι, 2013), Ameτρια (Μουσείο Μπενάκη, Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ, 2015), Hypnos Project (Στέγη Ιδρύματος Ωνάση και Α΄ Κοιμητήριο Αθήνας, 2016), Γιώργος Λάππας: Happy Birthday (Μουσείο Μπενάκη, Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ, 2016), καθώς και το πρότζεκτ Liquid Antiquity (Μουσείο Μπενάκη, Princeton University, Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ, 2017).


Πληροφορίες
Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
Συγγρού 107
Πληροφορίες: 210 900 5 800
29 Ιουνίου 2017 | 19:00
Μικρή Σκηνή

Είσοδος ελεύθερη με σειρά προτεραιότητας.
Η διανομή των δελτίων εισόδου ξεκινά 1 ώρα πριν από την εκδήλωση.

http://www.sgt.gr/gre/SPG1928

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: Επισκέπτης

  Επισκέπτης Το έργο "Επισκέπτης" του Έρικ Εμμάνουελ Σμίτ αποτελεί μια συναρπαστική θεατρική εμπειρία που συνδυάζει διακριτικά μυθοπλασία και αληθινά γεγονότα από τη ζωή του διάσημου Σίγκμουντ Φρόιντ. Με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, το έργο προσφέρει μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής, προκαλώντας το θεατή να αναζητήσει την αλήθεια και την πνευματική εξέλιξη. Η ερμηνεία του Μάνου Βακούση στον ρόλο του Επισκέπτη είναι άψογη, καθηλώνοντας το κοινό και μεταφέροντάς το σε έναν κόσμο γεμάτο μυστήριο και ανατροπές. Η εξαιρετική σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσαφούλια δίνει ζωή στο έργο, ενώ οι εξαιρετικές ερμηνείες των υπολοίπων ηθοποιών προσθέτουν βάθος και συναισθηματική εντάση στην παράσταση. Μέσα από το συναρπαστικό πλέγμα της πλοκής, το έργο αναδεικνύει τα βαθύτερα ζητήματα της ανθρώπινης ψυχολογίας και της πνευματικής αναζήτησης. Ο διάλογος μεταξύ του άθεου Φρόιντ και του μυστηριώδους Επισκέπτη ανοίγει παράθυρα σε φιλοσοφικές συζητήσεις που αναδεικνύουν τη σύνθετη φύση τ

Είδαμε και προτείνουμε: ΤΕΛΕΙΟΙ ΞΕΝΟΙ

  Οι τέλειοι ξένοι Η παράσταση " Οι τέλειοι ξένοι" του Π. Τζενοβέζε, σε σκηνοθεσία Γιώργου Πυρπασόπουλου & Πέτρου Λαγούτη προσφέρει μια συναρπαστική εξερεύνηση στην ανθρώπινη ψυχολογία και στις πολυσύνθετες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων στη σύγχρονη κοινωνία. Η απλή αλλά ενδιαφέρουσα πλοκή κεντρίζει το ενδιαφέρον του κοινού, ενώ η ιδέα του παιχνιδιού με τα κινητά τηλέφωνα δημιουργεί μια συναρπαστική δυναμική που αποκαλύπτει τα μυστικά και τις αλήθειες που κρύβουν οι χαρακτήρες. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι εξαιρετικές, με τη Μυρτώ Αλικάκη, τον Πέτρο Λαγούτη και το Δημήτρη Ξανθόπουλο να ξεχωρίζουν για την αυθεντικότητα και το συναισθηματικό βάθος των ερμηνειών τους. Η συνολική αίσθηση που προκαλείται είναι αυτή της πραγματικότητας και της ανθρωπιάς, καθώς ο καθένας από τους χαρακτήρες αποκαλύπτει τα δικά του προσωπικά τραύματα και αναζητά τη συγχώρεση και την αποδοχή. Η σκηνοθεσία είναι λιτή και αποτελεσματική, επικεντρώνοντας την προσοχή στις ερμηνείες και στην απε

Είδαμε και προτείνουμε: «Rayman ούρλιαξε» στο Θέατρο Σφενδόνη

  Η θεατρική παράσταση "Rayman ούρλιαξε", σε σκηνοθεσία του Περικλή Μουστάκη, προσφέρει μια ξεχωριστή εμπειρία στο θεατή, ενώνοντας την υψηλής αισθητικής σκηνοθεσία με την πνευματική εμβάθυνση του περιεχομένου.  Η εξαιρετική ερμηνεία του Χάρη Φραγκούλη στον κεντρικό ρόλο του Rayman προσθέτει στοιχεία ευαισθησίας και συγκίνησης στην ανάπτυξη του χαρακτήρα και των θεμάτων που αναδεικνύονται. Η παράσταση αναδεικνύει με επιδεξιότητα την αμφιλεγόμενη σχέση μεταξύ της επιστήμης και της ανθρώπινης ψυχής, ενσωματώνοντας φιλοσοφικά ερωτήματα για τη φύση της πραγματικότητας και της ανθρώπινης ύπαρξης.  Η σκηνοθετική προσέγγιση διακρίνεται για την αρμονική σύνθεση του φυσικού και του μεταφυσικού, δημιουργώντας έναν μοναδικό και συναρπαστικό κόσμο που κεντρίζει το ενδιαφέρον του θεατή. Το θέατρο Σφενδόνη αποδεικνύεται ιδανικός χώρος για την παρουσίαση μιας τόσο πολυεπίπεδης και πρωτοποριακής παράστασης.  Με την ενθάρρυνση των θεατών να κρατήσουν ανοιχτό μυαλό και να εξερευ

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

  A Masterful Exploration of Existence: "Waiting for Godot" at Theatre of the No   The Theatre of the No in Athens boldly inaugurated its presence with a riveting rendition of Samuel Beckett’s timeless masterpiece, "Waiting for Godot." Directed by the visionary Nikos Dionysios, this production breathed new life into the existential musings of Beckett's iconic play.   From the moment the curtain rose on Thursday, April 18th, audiences were captivated by the profound themes and poignant performances that unfolded on stage. With a stellar international and Greek cast, led by the talented direction of Nikos Dionysios, the production brought a fresh perspective to one of the most important theatrical works of the 20th century.   At its core, "Waiting for Godot" delves into the depths of human existence, exploring themes of loneliness, dependency, and the relentless pursuit of meaning in a world shrouded in uncertainty. Through the lens of two pr

Είδαμε και προτείνουμε: «ELIZADETH»

Η θεότρελη κωμωδία "Elizadeth" παρουσιάζει έναν κακόφημο θίασο που προσπαθεί να ανεβάσει ένα ανιστόρητο μιούζικαλ εν μέσω πανδημίας, με λάθος ηθοποιούς, λάθος έργο και λάθος περίοδο. Η πλοκή επικεντρώνεται στις περιπέτειες και τα κωμικά περιστατικά που συμβαίνουν στους χαρακτήρες του θεάτρου καθώς προετοιμάζονται για την παράσταση, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τα δικά τους προβλήματα και συγκρούσεις. Η παράσταση αναπτύσσει έναν θίασο με ετερόκλητα πρόσωπα, καθένα από τα οποία έχει τα δικά του "κουσούρια" και προβλήματα. Οι θεατρίνοι χαρακτηρίζονται από μωροφιλοδοξίες, αλαζονείες, βεντετιλίκια, ανταγωνισμούς, αντιζηλίες, έρωτες, μίση και πάθη, δημιουργώντας έναν καυστικό και διασκεδαστικό κόσμο. Η Κυπραία που θέλει να γίνει πρωταγωνίστρια, ο ξεπεσμένος αλκοολικός, η σταρ που ξεπέφτει διότι δεν μπορεί να κάνει την παρθένα, ο εξαιρετικός μουσικός με τις τρομερές και κυρίως « πρωτότυπες » μουσικές του Έλτον Λεμπέση και φυσικά η βουλιμική ιέρεια της τέχνης δεν θα αφήσου

Είδαμε και προτείνουμε: Ποιος ανακάλυψε την Αμερική;

  Ποιος ανακάλυψε την Αμερική; Άλλο ένα μικρό διαμαντάκι στο φιλόξενοvο Project R είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε και πολύ το χαρήκαμε. Ένα κοινωνικό επίκαιρο κείμενο της αδικοχαμένης Χρύσας Σπηλιώτη, με το εξαιρετικό δίδυμο ηθοποιών Μαριάνθης Κυρίου και Ζώης Μουκουλη σε μία μεταξύ τους θεατρική καλοδουλεμένη χημεία με ένταση-πάθος-ενέργεια με απίστευτο μεράκι σκέρτσο και τσαχπινιά, μπαινοβγαίνουν σε διαφόρους ρόλους και ηλικίες με απίστευτη ευκολία και άνεση, με την εναλλαγή σκηνών μεταξύ σοβαρού και αστείου, παραθέτοντας μία υπέροχη παράσταση από την αρχή μέχρι και το συγκινητικό φινάλε! Η ευρηματική σκηνοθεσία του Κώστα Ανταλόπουλου με το γρήγορο-σκηνικό ξέφρενο ρυθμό της προσφέρει μία ζωντανή ξεσηκωτική παράσταση, σε ένα μαγικό ταξίδι με λόγια και κινήσεις,γέλιο-δάκρυα-αγάπη- έρωτα- μουσικές και συγκινήσεις.. Οι δύο γυναίκες στήριγμα η μία στην άλλη μέχρι το τέλος παλεύουν να ανακαλύψουν την ταυτότητά τους και τη δική τους Αμερική!! Πόσους σταθμούς μπορεί να έχει η ζωή μα