Η Σίλια Κατραλή Μινωτάκη μιλάει στο Open Mind

Η Σίλια Κατραλή Μινωτάκη μιλάει στο Open Mind για το νέο της μυθιστόρημα, την αγάπη της για την συγγραφή και όχι μόνο και διάφορα ακόμα...



Τι πραγματεύεται το βιβλίο σας;

Η  «Διάσπαση Προσευχής»  πραγματεύεται τη διαδικασία της ενηλικίωσης μέσα από τα μάτια ενός κοριτσιού, της πρωταγωνίστριας. Είναι ένα μυθιστόρημα ανθρωποκεντρικό με περάσματα από διάφορους συναισθηματικούς κόσμους - τον έρωτα, τα τραύματα, την έλλειψη, την απουσία, την πίστη, την απόγνωση, τη θρησκεία, την εξέλιξη, τις τύψεις και την αναγέννηση μέσα από την οπτική ενός ανθρώπου που μεγαλώνει με διαφορετικούς ρυθμούς από ό,τι οι υπόλοιποι.

Πώς προέκυψε η συγγραφή στην ζωή σας;

Θυμάμαι πάντα τον εαυτό μου να γράφει. Απ΄ το σχολείο ακόμη έγραφα θεατρικά έργα με αρχή μέση τέλος που ήξερα πως δεν θα παρουσιαστούν ποτέ. Νομίζω η συγγραφή είναι μια «ανάγκη»  που την είχα από πάντα. Σε πιο επαγγελματικό επίπεδο προέκυψε σε ηλικία είκοσι ετών, πριν δύο χρόνια, όταν έγραψα και σκηνοθέτησα την πρώτη μου παράσταση με τίτλο «Μνήμες Περίστροφα», η οποία ανέβηκε σε γνωστό αθηναϊκό θέατρο. Στην πορεία ήρθαν κάποια ποιήματα και μια μικρού μήκους ταινία με τίτλο ''LEMON'' και τέλος η «Διάσπαση Προσευχής».

Πώς αποφασίσατε μετά από κάποιες ποιητικές συλλογές να στραφείτε στο μυθιστόρημα;

 Ήταν η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων. Όταν καταπιάνομαι με κάτι, είτε είναι ένας ρόλος είτε ένα τραγούδι είτε οτιδήποτε άλλο θεωρώ υποχρέωση μου από τη στιγμή που με αφορά να το εξελίσσω και να το φτάνω σε ένα επίπεδο πάνω και έξω από εμένα. Έτσι έγινε και με το βιβλίο. Η ποίηση με τράβηξε πολύ. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή χωρίς μικρά ψήγματα ομοιοκαταληξίας. Ήταν θέμα χρόνου να έρθει το πρώτο μου βιβλίο. Και ήρθε.

Ποιος είναι ο ρόλος του θεάτρου και της υποκριτικής στην ζωή σας; Σας επηρεάζει άμεσα;

Καθοριστικός. Η υποκριτική ήταν η δεύτερη επαφή μου με την τέχνη -η πρώτη ήταν η μουσική- και από την πρώτη στιγμή ήξερα ότι δεν θα έφευγε ποτέ αυτό το «μικρόβιο». Ήξερα από μικρή ηλικία ότι εγώ αυτό θέλω να κάνω στη ζωή μου και θα το κάνω. Με επηρεάζει ναι, πάντα θετικά, ποτέ αρνητικά. Με χαλαρώνει, μου δείχνει δρόμους που δεν ήξερα, εκδοχές αναπάντεχες που τις αρνιόμουνα, με μεταφέρει σε συναισθηματικούς κόσμους που ήταν άγνωστα πεδία πιο πριν για μένα, με επιμορφώνει, μου δίνει την ανακούφιση ότι προσφέρω ένα θέαμα, ένα μήνυμα, ένα νόημα σε κάποιον άγνωστο θεατή που εκείνη τη στιγμή το έχει ανάγκη.

Θα θέλατε να γράψετε το σενάριο μίας κινηματογραφικής ταινίας;

Μία μεγάλου μήκους ταινία με την οποία θα ήθελα να δηλώσω συμμετοχή σε διεθνή φεστιβάλ ταινιών μεγάλου μήκους. Είναι μεγάλη η πρόκληση να θέσεις την τέχνη σου σε ανταγωνιστικό πλαίσιο, δίπλα σε καταξιωμένους συναδέλφους από όλο τον κόσμο. Ο καθένας φέρει από κάτι σε μία μεγάλη βραδιά τέχνης. Και κυρίως τον εαυτό του. Είναι μαγικό να καταθέτεις τον εαυτό σου και την τέχνη σου έξω απ΄ τα σύνορα όσων ήξερες μέχρι τώρα.

Υπάρχει κάτι που δεν έχετε κάνει ακόμα και ευελπιστείτε να το πραγματοποιήσετε τα επόμενα χρόνια;

Σχέδια έχω αμέτρητα. Όμως συνήθως παρεκκλίνω από αυτά. Τα αλλάζω, τα τροποποιώ όπως αλλάζω κι εγώ η ίδια χρόνο με το χρόνο. Όσο αναφορά τη συγγραφή έχω θέσει τα σκαριά για το δεύτερό μου βιβλίο. Είναι ακόμα πολύ νωρίς. Όμως μπορώ να πω ότι «έχω συλλάβει την ιδέα» κι αυτή είναι μία πολύ όμορφη στιγμή για κάθε συγγραφέα. Όσο αναφορά το θέατρο ετοιμάζω τρεις αρκετά δυνατές δουλειές για τη φετινή σεζόν με εξαιρετικούς ανθρώπους δίπλα μου.

Ένα μήνυμα προς τους αναγνώστες μας.

Να ζούμε δυνατά. Να γελάμε δυνατότερα. Να κοιτάμε ψηλά και μπροστά. Να αναγάγουμε τις αμφιβολίες σε πείσμα, τα δάκρυα σε εξέλιξη, τις στιγμές σε εμπειρίες. Να διαβάζουμε. Όσα έχουν νόημα και όσα δεν έχουν. Αλλιώς πώς θα καταλάβουμε την διαφορά; Να δίνουμε χρόνο και να παίρνουμε χρόνο. Ο χρόνος είναι πολύτιμος. Να μην τον σπαταλάμε. Να σεβόμαστε τους εαυτούς μας, τον άλλον, τη φύση, τον κόσμο. Είμαστε φτιαγμένοι από τη δύναμη της θέλησης. Κι αν δεν την χάσουμε μεγαλώνοντας,  η θέληση θα μας πάει εκεί που έπρεπε να βρισκόμασταν απ΄ την αρχή.

Μετά από την έκδοση διαφόρων ποιημάτων της και το ανέβασμα του επιτυχημένου θεατρικού της έργου «Μνήμες Περίστροφα», η Σίλια Κατραλή Μινωτάκη κάνει το επόμενο βήμα: Το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο «Διάσπαση Προσευχής» μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ηρόδοτος.
Πρόκειται για ένα δράμα, με έντονες κοινωνικές αναφορές, στο οποίο η συγγραφέας επιχειρεί «κατάδυση» στα άδυτα της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης, αναλύοντας τους ενδογενείς αλλά και εξωγενείς παράγοντες που την επηρεάζουν βαθιά.

ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ

Η Σίλια Κατραλή Μινωτάκη αφήνει γυμνή και απροστάτευτη (;) την ηρωίδα της ενώπιον του αναγνώστη. Την βάζει να εκφέρει λόγο σε πρώτο πρόσωπο, κάνοντας μια αναδρομή στη ζωή της: Μιλά για τα τραύματα της παιδικής της ηλικίας και για όσα σημάδεψαν την ενήλικη πορεία της. Για τις αποφάσεις που πήρε, την λύτρωση που επεδίωξε, τις αμαρτίες της και την αναγέννηση που ήρθε μέσα από αυτές.

Όλα αυτά γίνονται στο προσκήνιο, γιατί στο παρασκήνιο η συγγραφέας επιχειρεί έναν φιλοσοφικό στοχασμό πάνω σε διάφορα κοινωνικοπολιτικά θέματα, αλλά και στη δύναμη του έρωτα, της μοίρας, του θανάτου, του παρελθόντος που στοιχειώνει το μέλλον και της ελπίδας ότι η ζωή τελειώνει μονάχα με την παραίτηση και την ανελευθερία.

Το βιβλίο με λόγο οικείο και συνάμα στιβαρό έχει κινηματογραφική πλοκή, «καλοφωτισμένες» σκηνές μέσα από τις οποίες προκύπτουν αβίαστα εικόνες. Ίσως γιατί και η ίδια η συγγραφέας είναι ηθοποιός και σκηνοθέτης.


ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Σίλια Κατραλή Μινωτάκη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1994. Είναι συγγραφέας, ηθοποιός και σκηνοθέτης. Αποφοίτησε από την Ανωτέρα Δραματική Σχολή «Ίασμος» του Βασίλη Διαμαντόπουλου, ενώ σπουδάζει στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Το 2015 έκανε το πρώτο συγγραφικό της βήμα με το θεατρικό έργο «Μνήμες Περίστροφα», το οποίο ανέβηκε σε δική της σκηνοθεσία, σε κεντρική σκηνή της Αθήνας. Μέχρι στιγμής έχουν δημοσιευτεί διάφορα ποιήματά της. Η «Διάσπαση Προσευχής» είναι το πρώτο της μυθιστόρημα. Η ίδια έχει παίξει σε πολλές θεατρικές παραστάσεις («Διηγήματα του Τσέχωφ», σκηνοθεσία Ταμίλα Κουλίεβα κ.ά), στον κινηματογράφο («Έτερος Εγώ», “Not Now” κ.ά), καθώς και στην τηλεόραση («Μοντέρνα Οικογένεια»-MEGA, «Βροχή πάνω στη Πέτρα»-ντοκιμαντέρ ΝΕΡΙΤ κ.ά).


Της Αλεξίας Βλάρα, 18/9/2017