Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Success Story | 2 Νοεμβρίου στους κινηματογράφους από την ODEON




Δεν είναι το Success Story που έχεις συνηθίσει. Είναι ένα χρονικό προδοσίας, συνωμοσίας και ίντριγκας, μία «γκρίζα» κωμωδία στα πρώτα χρόνια της κρίσης, ένα σκοτεινό παιχνίδι με πανίσχυρους παίκτες. Και η επιστροφή του ασυμβίβαστου Νίκου Περάκη.




Σύνοψη

Παναγής Πάνδωρας (Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης): εύπορος ψυχίατρος, γιος μεγαλοεκδότη, γοητευτικός κι αδίστακτος.
Τζορτζίνα Τσελέπη (Φιόνα Γεωργιάδη): άνεργη ηθοποιός, κόρη μικροαστών καλλιτεχνών, όμορφη και αποφασισμένη να πετύχει.
Οι δυο τους, παρά τις διαφορές τους, ερωτεύονται ξαφνικά, απερίσκεπτα και παράφορα και παντρεύονται. Η Τζορτζίνα, στην προσπάθειά της να ταιριάξει στο περιβάλλον του Παναγή, απαρνιέται τον εαυτό της. Το δημιουργικό της αδιέξοδο, σε συνδυασμό με μια δύσκολη εγκυμοσύνη, την μεταμορφώνουν, καθώς συνειδητοποιεί πως τίποτα δεν είναι όπως το φαντάστηκε στο γάμο της.

«Στη χώρα μας, ο όρος Success Story έγινε συνώνυμο του απραγματοποίητου, της χίμαιρας, ακόμη και της αυταπάτης ή και της απλής απάτης, χωρίς την προσωπική αντωνυμία, ή μήπως λέγονται αυτοπαθείς;» - Νίκος Περάκης






Ένα σενάριο που γράφτηκε από μόνο του
Η Κατερίνα Μπέη, σεναριογράφος της ταινίας, παραδέχεται ότι το σενάριο του Success Story γράφτηκε σε χρόνο dt. «Γενικά γράφω γρήγορα. Όταν έχω αποφασίσει το θέμα μου, ασχολούμαι στην αρχή αρκετά με τους χαρακτήρες κι όταν τους «ξεκαθαρίσω» πέφτω με τα μούτρα, μέρα νύχτα και το τελειώνω. Το συγκεκριμένο, ήταν ιδιαίτερη περίπτωση αφού το έγραφα για τον Νίκο Περάκη, που έχει πολύ συγκεκριμένη θεματολόγια και στίγμα κι έπρεπε λοιπόν να τηρεί κάποιες «προδιαγραφές». Όπως είναι φυσικό το σενάριο πέρασε και μια δεύτερη φάση-κριτικής κι αυτοκριτικής- όταν το διάβασε ο Νίκος Περάκης -, που έπρεπε να «απολογηθώ» για όλα όσα έγραψα, να αλλάξω κάποια πράγματα, να προσθέσω και να αφαιρέσω. Και βέβαια να γίνουν πιο αναλυτικές οι περιγραφές, δηλαδή να «σκηνοθετηθεί» κατά κάποιο τρόπο. Αυτή η φάση πήρε κάνα δίμηνο. Περίπου δηλαδή όσο και η πρώτη φάση».
Φαινομενικά μια ιστορία τρελού πάθους και πόθου ανάμεσα στον Παναγή Πάνδωρα και την Τζορτζίνα Τσελέπη, το Success Story ξεδιπλώνει πολλές παράλληλες ιστορίες ίντριγκας και μισαλλοδοξίας. «Ήθελα να δείξω μέσα από μια ερωτική ιστορία, πώς αντιδρούν οι άνθρωποι όταν τους προδίδουν οι φιλοδοξίες τους, τους πιέζει το περιβάλλον κι απειλούνται τα κεκτημένα τους. Πώς βγάζουν τον χειρότερό τους εαυτό και γίνονται αδίστακτοι και ακραίοι. Πώς ο έρωτας αλλοιώνει τη κρίση και πως η εξουσία τον χαρακτήρα», σχολιάζει η Κατερίνα Μπέη.
Ο Νίκος Περάκης προσθέτει: «Ήταν ιδέα της Κατερίνας Μπέη να γράψει το σενάριο για ένα διαταξικό ερωτικό θρίλερ, με όλα τα κοινωνικά στερεότυπα, που στην Ελλάδα μας, ίσως λόγω στασιμότητας, επαναλαμβάνονται κι έχουν γίνει σχεδόν κώδικες συμπεριφοράς κι επικοινωνίας. Κατά τα άλλα, της υποσχέθηκα να γυρίσω την ταινία, αν το σενάριο είναι κι αστείο. Μετά την απόφαση του ΕΚΚ και της ΕΡΤ να συμπράξουν, δεν μ΄ έπαιρνε να κάνω τον δύσκολο».






Ο σκηνοθέτης της τελειότητας και ένα dream team cast
Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, Φιόνα Γεωργιάδη, Πάνος Μουζουράκης, Τόνια Σωτηροπούλου, Τζένη Θεωνά, Ανδρέας Κωνσταντίνου, Βάσω Καβαλιεράτου, Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Μαρία Αλιφέρη. Πως μπορεί να φέρει κανείς κοντά τόσο ετερόκλητα, φαινομενικά, ταλέντα;
«Η Κατερίνα Μπέη γράφοντας, έκανε και την διανομή των ρόλων, το casting που λέμε. Τον Κωνσταντίνο τον σκέφτηκε πριν αρχίσει το γράψιμο, γι αυτό ίσως έβαλε και τα δυνατά της, μήπως και δεν του αρέσει ο ρόλος. Τον δε Πάνο, όταν άρχισε να σκέπτεται ποιος ηθοποιός θα μπορούσε να ενσαρκώσει έναν hipster –μούσι, τατουάζ, σκουλαρίκι- γόνο αστικής οικογένειας. Εγώ απλά ενθουσιάστηκα, όταν μου είπε ότι «τους έχουμε», λέει ο Νίκος Περάκης.

«Υπήρχε ένα στοίχημα στον συγκεκριμένο ρόλο, γιατί είναι ένας άνθρωπος που έχει μία σειρά από αρετές και μία σειρά από μεγάλα ελαττώματα. Δεν έχει καθόλου ηθικό βάθος. Το δύσκολο στον συγκεκριμένο ρόλο είναι να τον κάνεις ανθρώπινο και να μπορεί ο θεατής, βλέποντας την ταινία, να αναγνωρίζει τα λάθη του και τα πάθη του και τα όσα καθρεπτίζονται στον ήρωα από τη ζωή σε αυτή τη χώρα», σχολιάζει ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης για τον χαρακτήρα που υποδύεται.




Ο ρόλος της Τζορτζίνας Τσελέπη σηματοδοτεί το κινηματογραφικό ντεμπούτο της Φιόνας Γεωργιάδη, η οποία σπεύδει να σχολιάσει τη συνεργασία της με τον Νίκο Περάκη: «Συνηθίζω να λέω ότι αν δεν ήξερα ότι ο Νίκος είναι σκηνοθέτης, θα θεωρούσα ότι είναι Γερμανός μαθηματικός. Έχει τέτοια μεθοδικότητα, διαύγεια και οργάνωση που φυσικά και είναι απαιτητικός, αλλά έχει ξεχωριστή τρυφερότητα και ευγενικό τρόπο προς τους ηθοποιούς του για να τους μεταδώσει ό,τι επιθυμεί. Ένας ιδιαίτερα ευφυής άνθρωπος με ήθος και διακριτικότητα. Ο Νίκος είναι για μένα πρότυπο εργατικότητας και αντοχών, είναι από τους πρώτους που φτάνει στο σετ και ακούραστος εγκαταλείπει τελευταίος, είναι πραγματικός καπετάνιος, γι' αυτό αποτελεί έμπνευση».

Με τη σειρά της, η Τόνια Σωτηροπούλου, έρχεται να επιβεβαιώσει τα λόγια της συναδέλφου της: «Αυτά που ξεχωρίζω ειναι η αγάπη με την οποία ο Νίκος Περάκης δουλεύει με τους ηθοποιούς και το ocd του, όλα είναι σε τάξη. Ασχολείται με κάθε λεπτομέρεια και είναι τόσο αστείο αυτό.
Για την Τζένη Θεωνά η συνεργασία με τον Νίκο Περάκη είναι πλέον… θεσμός: «Ο Νίκος είναι ένας πάρα πολύ σημαντικός σκηνοθέτης, που συμβαίνει να είναι και σπουδαίος άνθρωπος. Έχουμε συνεργαστεί πολλές φορές και κάθε μία από αυτές τον αγαπώ και τον θαυμάζω περισσότερο. Αυτό δεν σημαίνει ότι, ενίοτε, δεν είναι καυστικός και αυστηρός, ίσως λόγω της οικειότητας που έχουμε ή επειδή απλά χρειάζεται. Εν κατακλείδι, κάναμε αρκετές συζητήσεις για τον ρόλο και μου έδωσε μεγάλη ελευθερία, σχεδόν όση διεκδίκησα. Κιαυτό είναι υπέροχο».

Ο Πάνος Μουζουράκης σχολιάζει: «Ήταν τρομερή εμπειρία, ο Νίκος Περάκης είναι εκπληκτικός και σαν άνθρωπος και σαν σκηνοθέτης, με το χαμόγελο στο στόμα, ακόμα κι αν ήθελε να μας σπάσει το κεφάλι. Διατηρεί την ψυχραιμία του πάντα, ποντάρει στο φιλότιμο, την αγάπη και τον σεβασμό μας, που φυσικά τα έχει, γιατί έχει ένα μεγάλο έργο κινηματογραφικά και είναι καταπληκτικός άνθρωπος».


Η Κατερίνα Μπέη δεν φαίνεται να διαφωνεί: «Ο Νίκος, επειδή ο ίδιος δεν αφήνει τίποτα στην τύχη, έχει ανάγκη να κατανοήσει ακριβώς το τι, το πως και το γιατί […]. Ο Περάκης είναι ο ορισμός του τελειομανούς. Θέλει να ελέγχει τα πάντα, από το αν είναι σιδερωμένο το πουκάμισο του τελευταίου κομπάρσου, μέχρι αν είναι «σωστό» ένα τασάκι που παίζει στο πλάνο και λόγω ιδιότητας, αφού έχει υπάρξει σκηνογράφος ενδυματολόγος. Πόσω δε μάλλον όταν αποφασίζει να σκηνοθετήσει κάτι που δεν ήταν δικό του. Αυτό είναι η «ευκολία» κι η «δυσκολία» του ταυτόχρονα».



Ένα soundtrack έτοιμο να βγει «Στον Αέρα»
Οι στίχοι και η μουσική φέρουν την υπογραφή του Δημήτρη Κοντόπουλου, που χαρίζει το «άγγιγμα του Μίδα» (συμμετοχή σε 16 δίσκους που έχουν γίνει χρυσοί ή πλατινένιοι) σε άλλη μία ταινία του Νίκου Περάκη, μετά το soundtrack-ορόσημο «Λούφα και Παραλλαγή: Σειρήνες στο Αιγαίο», την «Ψυχραιμία» και το «Η Λίζα και Όλοι οι Άλλοι». Το τραγούδι των τίτλων, «Στον Αέρα», ερμηνεύει το pop icon Demy. Η νεαρή τραγουδίστρια έχει ήδη έναν πλατινένιο κι έναv χρυσό δίσκο στο ενεργητικό της, ενώ έχει κατακτήσει και 11 MAD VMA Awards. Η ίδια σχολιάζει: «Τη συνεργασία μου με τον Δημήτρη Κοντόπουλο διακρίνουν η χημεία, η ειλικρίνεια, ο επαγγελματισμός και η φιλία. Θυμάμαι χαρακτηριστικά το πρώτο μας στούντιο. Πάντα μου έλεγε την αλήθεια, ήξερε τί ήθελε, αλλά ταυτόχρονα σεβόταν τη γνώμη μου».


«Η εμπειρία μου από τα γυρίσματα του Success Story ήταν μοναδική. Πολύ διαφορετική από κάθε άλλο βιντεοκλίπ που έχω γυρίσει μέχρι σήμερα. Ουσιαστικά, γυρίσαμε πλάνα πολλές μέρες, σε πολλά διαφορετικά σετ της ταινίας, ώστε το κλιπ να είναι μέσα στην ταινία, κομμάτι της ταινίας. Ήταν πολύ ενδιαφέρον όμως να παρακολουθώ και πώς γυρίζεται η ταινία πέραν του βιντεοκλίπ, τη δυσκολία ενός τέτοιου εγχειρήματος, αλλά και τη μαγεία» - Demy









Μία ακόμη κινηματογραφική προφητεία
Κάθε μορφή τέχνης γεννάει και τον αντίστοιχο προφήτη της. Ο Νίκος Περάκης, με κάθε κινηματογραφική δουλειά του, αποδεικνύει πόσο εύστοχα ξέρει να αφουγκράζεται την ελληνική πραγματικότητα και πώς η Ελλάδα, με τις παθογένειές της, είναι μία ανεξάντλητη πηγή υλικού γι’ αυτόν. Η Βάσω Καβαλιεράτου, που συνεργάζεται για δεύτερη φορά μαζί του (η πρώτη ήταν στην ταινία του 2007, «Ψυχραιμία»), σχολιάζει: «Η  “Ψυχραιμία” και το “Success Story” έχουν πολλές ομοιότητες. Πολυπληθείς, γκρίζες κωμωδίες που μέσα από την πλοκή τους καυτηριάζουν με τον πιο έξυπνο τρόπο το «εδώ και τώρα» της χώρας. Κλασσικός Περάκης».
Και ο κλασσικός Περάκης προσθέτει: «Το ερώτημα είναι αν αντέχει ο θεατής να βλέπει αυτές τις παθογένειες στην καθημερινότητά του –ωραία λέξη- και να τις ξαναβλέπει το βράδυ στο σινεμά ή στην τηλεόραση. Στον ύπνο του τις βλέπει έτσι κι αλλιώς σαν εφιάλτη. Για αυτό προσπαθήσαμε να γυρίσουμε ένα ερωτικό θρίλερ που εντελώς τυχαία εξελίσσεται την πρώτη επταετία... Μην πάει ο νους σας σε καμιά χούντα. Δημοκρατικές κυβερνήσεις μας έκαναν την δουλειά. Και είναι φανερό ότι το SUCCESS STORY δεν τελειώνει πριν το 2015. Συνεχίζεται, όπως θα δείτε στο τέλος, και επί ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, αλλά τους κρατάω για το σίκουελ».



2 Νοεμβρίου στους κινηματογράφους από την ODEON

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: Επισκέπτης

  Επισκέπτης Το έργο "Επισκέπτης" του Έρικ Εμμάνουελ Σμίτ αποτελεί μια συναρπαστική θεατρική εμπειρία που συνδυάζει διακριτικά μυθοπλασία και αληθινά γεγονότα από τη ζωή του διάσημου Σίγκμουντ Φρόιντ. Με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, το έργο προσφέρει μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής, προκαλώντας το θεατή να αναζητήσει την αλήθεια και την πνευματική εξέλιξη. Η ερμηνεία του Μάνου Βακούση στον ρόλο του Επισκέπτη είναι άψογη, καθηλώνοντας το κοινό και μεταφέροντάς το σε έναν κόσμο γεμάτο μυστήριο και ανατροπές. Η εξαιρετική σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσαφούλια δίνει ζωή στο έργο, ενώ οι εξαιρετικές ερμηνείες των υπολοίπων ηθοποιών προσθέτουν βάθος και συναισθηματική εντάση στην παράσταση. Μέσα από το συναρπαστικό πλέγμα της πλοκής, το έργο αναδεικνύει τα βαθύτερα ζητήματα της ανθρώπινης ψυχολογίας και της πνευματικής αναζήτησης. Ο διάλογος μεταξύ του άθεου Φρόιντ και του μυστηριώδους Επισκέπτη ανοίγει παράθυρα σε φιλοσοφικές συζητήσεις που αναδεικνύουν τη σύνθετη φύση τ

Είδαμε και προτείνουμε: «Rayman ούρλιαξε» στο Θέατρο Σφενδόνη

  Η θεατρική παράσταση "Rayman ούρλιαξε", σε σκηνοθεσία του Περικλή Μουστάκη, προσφέρει μια ξεχωριστή εμπειρία στο θεατή, ενώνοντας την υψηλής αισθητικής σκηνοθεσία με την πνευματική εμβάθυνση του περιεχομένου.  Η εξαιρετική ερμηνεία του Χάρη Φραγκούλη στον κεντρικό ρόλο του Rayman προσθέτει στοιχεία ευαισθησίας και συγκίνησης στην ανάπτυξη του χαρακτήρα και των θεμάτων που αναδεικνύονται. Η παράσταση αναδεικνύει με επιδεξιότητα την αμφιλεγόμενη σχέση μεταξύ της επιστήμης και της ανθρώπινης ψυχής, ενσωματώνοντας φιλοσοφικά ερωτήματα για τη φύση της πραγματικότητας και της ανθρώπινης ύπαρξης.  Η σκηνοθετική προσέγγιση διακρίνεται για την αρμονική σύνθεση του φυσικού και του μεταφυσικού, δημιουργώντας έναν μοναδικό και συναρπαστικό κόσμο που κεντρίζει το ενδιαφέρον του θεατή. Το θέατρο Σφενδόνη αποδεικνύεται ιδανικός χώρος για την παρουσίαση μιας τόσο πολυεπίπεδης και πρωτοποριακής παράστασης.  Με την ενθάρρυνση των θεατών να κρατήσουν ανοιχτό μυαλό και να εξερευ

Είδαμε και προτείνουμε: ΤΕΛΕΙΟΙ ΞΕΝΟΙ

  Οι τέλειοι ξένοι Η παράσταση " Οι τέλειοι ξένοι" του Π. Τζενοβέζε, σε σκηνοθεσία Γιώργου Πυρπασόπουλου & Πέτρου Λαγούτη προσφέρει μια συναρπαστική εξερεύνηση στην ανθρώπινη ψυχολογία και στις πολυσύνθετες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων στη σύγχρονη κοινωνία. Η απλή αλλά ενδιαφέρουσα πλοκή κεντρίζει το ενδιαφέρον του κοινού, ενώ η ιδέα του παιχνιδιού με τα κινητά τηλέφωνα δημιουργεί μια συναρπαστική δυναμική που αποκαλύπτει τα μυστικά και τις αλήθειες που κρύβουν οι χαρακτήρες. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι εξαιρετικές, με τη Μυρτώ Αλικάκη, τον Πέτρο Λαγούτη και το Δημήτρη Ξανθόπουλο να ξεχωρίζουν για την αυθεντικότητα και το συναισθηματικό βάθος των ερμηνειών τους. Η συνολική αίσθηση που προκαλείται είναι αυτή της πραγματικότητας και της ανθρωπιάς, καθώς ο καθένας από τους χαρακτήρες αποκαλύπτει τα δικά του προσωπικά τραύματα και αναζητά τη συγχώρεση και την αποδοχή. Η σκηνοθεσία είναι λιτή και αποτελεσματική, επικεντρώνοντας την προσοχή στις ερμηνείες και στην απε

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

  A Masterful Exploration of Existence: "Waiting for Godot" at Theatre of the No   The Theatre of the No in Athens boldly inaugurated its presence with a riveting rendition of Samuel Beckett’s timeless masterpiece, "Waiting for Godot." Directed by the visionary Nikos Dionysios, this production breathed new life into the existential musings of Beckett's iconic play.   From the moment the curtain rose on Thursday, April 18th, audiences were captivated by the profound themes and poignant performances that unfolded on stage. With a stellar international and Greek cast, led by the talented direction of Nikos Dionysios, the production brought a fresh perspective to one of the most important theatrical works of the 20th century.   At its core, "Waiting for Godot" delves into the depths of human existence, exploring themes of loneliness, dependency, and the relentless pursuit of meaning in a world shrouded in uncertainty. Through the lens of two pr

Είδαμε και προτείνουμε: «ELIZADETH»

Η θεότρελη κωμωδία "Elizadeth" παρουσιάζει έναν κακόφημο θίασο που προσπαθεί να ανεβάσει ένα ανιστόρητο μιούζικαλ εν μέσω πανδημίας, με λάθος ηθοποιούς, λάθος έργο και λάθος περίοδο. Η πλοκή επικεντρώνεται στις περιπέτειες και τα κωμικά περιστατικά που συμβαίνουν στους χαρακτήρες του θεάτρου καθώς προετοιμάζονται για την παράσταση, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τα δικά τους προβλήματα και συγκρούσεις. Η παράσταση αναπτύσσει έναν θίασο με ετερόκλητα πρόσωπα, καθένα από τα οποία έχει τα δικά του "κουσούρια" και προβλήματα. Οι θεατρίνοι χαρακτηρίζονται από μωροφιλοδοξίες, αλαζονείες, βεντετιλίκια, ανταγωνισμούς, αντιζηλίες, έρωτες, μίση και πάθη, δημιουργώντας έναν καυστικό και διασκεδαστικό κόσμο. Η Κυπραία που θέλει να γίνει πρωταγωνίστρια, ο ξεπεσμένος αλκοολικός, η σταρ που ξεπέφτει διότι δεν μπορεί να κάνει την παρθένα, ο εξαιρετικός μουσικός με τις τρομερές και κυρίως « πρωτότυπες » μουσικές του Έλτον Λεμπέση και φυσικά η βουλιμική ιέρεια της τέχνης δεν θα αφήσου

Αλεξία Πετροπούλου: "Ο κόσμος πάντα θα έχει ανάγκη τη χαρά γιατί αυτή είναι η φύση του ανθρώπου... να χαίρεται!"

  «Το κλύσμα» στο θέατρο Αλκμήνη. Μιλήστε μου για αυτή την παράσταση. Αφηγούμαι, σαρκάζω και αυτοσαρκάζομαι, χορεύω, ερωτοτροπώ, πέφτω και σηκώνομαι,θυμάμαι και ξεχνώ... τη ζωή μιας γυναίκας που μέσα από τον πόνο, τον έρωτα, το χιούμορ, την προδοσία και τις όμορφες λέξεις,   προσπαθεί μονίμως να υπερβεί   τα ματαιωμένα όνειρά της και τις αντοχές της με συγχώρεση και αγάπη όσο και να συγκρούεται ο εσωτερικός της κόσμος με την πραγματικότητα και όλα αυτά τα όμορφα και δύσκολα ζωντανεύουν στην σκηνή υπό την σύγχρονη σκηνοθετική ματιά της Άννας Σωτρίνη.