Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

«Κάποτε ήσουν καλό παιδί του Ζαν Ανούιγ: Από το διακείμενο στην αισθητική του μετα – μοντέρνου» μονογραφία του Νεκτάριου – Γεώργιου Κωνσταντινίδη


Εκδόσεις Σοκόλη
«Κάποτε ήσουν καλό παιδί του Ζαν Ανούιγ: Από το διακείμενο στην αισθητική του μετα – μοντέρνου»
μονογραφία του Νεκτάριου – Γεώργιου Κωνσταντινίδη



«Κάποτε ήσουν καλό παιδί του Ζαν Ανούιγ: Από το διακείμενο στην αισθητική του μετα – μοντέρνου» είναι ο τίτλος της μονογραφίας του Νεκτάριου – Γεώργιου Κωνσταντινίδη που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Σοκόλη.

Πρόκειται για μία θεωρητική μελέτη η οποία διαπραγματεύεται ένα από τα «Απόκρυφα» (pièces secrètes) θεατρικά έργα του Γάλλου συγγραφέα που γράφτηκε το 1972.
Με αφορμή αυτό το έργο, ο μελετητής γράφει ένα δοκίμιο στο οποίο αναλύονται οι έννοιες του διακειμένου και η αισθητική του μεταμοντέρνου μέσα από τη μέθοδο της σημειολογίας του θεάτρου. Στη θεωρητική του προσέγγιση εφαρμόζει την γκρεμασική θεωρία, το σημαίνον τετράγωνο, τη θεωρία της αλληλουχίας των Σκηνών, όπως την προτείνει η Μαρία Θωμαδάκη στο βιβλίο της «Θεατρικός αντικατοπτρισμός. Εισαγωγή στην παραστασιολογία» και την Αρχή της Συνεργασιμότητας (Cooperative principle) του Grice

Το βιβλίο αποτελείται από δύο Κεφάλαια και στο Παράρτημα δημοσιεύεται ολόκληρη η μετάφραση του έργου «Κάποτε ήσουν καλό παιδί» (Tu étais si gentil quand tu étais petit!) του Ανούιγ, την οποία υπογράφει ο ίδιος ο μελετητής.  Αξίζει να σημειωθεί ότι το έργο του Ανούιγ μεταφράζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά. Έτσι ο αναγνώστης κρατάει στα χέρια του το έργο του Γάλλου συγγραφέα μαζί με την θεωρητική του ανάλυση. 

Το δραματικό υπόβαθρο του έργου Κάποτε ήσουν καλό παιδί εδράζεται στον μύθο του Ορέστη και ειδικότερα στις Χοηφόρους, την τραγωδία που αποτελεί το δεύτερο μέρος της τριλογίας Ορέστεια του Αισχύλου. Ακρογωνιαίος λίθος της τριλογίας, ο Ορέστης ορίζεται – και μένει έτσι στην Ιστορία – από την ύψιστη ύβρη της μητροκτονίας. Στην εκδοχή του Ανούιγ, ο Ορέστης ακολουθείται από το αμαρτωλό του παρελθόν παρουσιάζοντας την εικόνα ενός δραματικού προσώπου που οδεύει σε αναζήτηση «χαλαρού» και ευέλικτου περιβάλλοντος, για να μπορέσει ίσως κάποτε να αποκτήσει μια νέα ταυτότητα.

Ο Ζαν Ανούιγ [Jean Anouilh], (1910 – 1987) ανήκει στους συγγραφείς εκείνους που αφοσιώνονται στην παρατήρηση της ιστορικής «αρένας» της κοινωνίας για να την μετουσιώσουν σε καλλιτεχνικό γεγονός. Προερχόμενος από μια μέση αστική τάξη, εκφράζεται χωρίς εξάρσεις, με το μέτρο που επιβάλλει, κατ’ αρχάς, η επιβίωση και, δευτερευόντως, η ανάγκη δημιουργίας Τέχνης. Όλο το θεατρικό του έργο εμφανίζεται εξαιρετικά πολύμορφο και ποικίλο από την άποψη της αισθητικής, την οποία υποστηρίζει η εκάστοτε τροπή της θεματικής σε συνδυασμό με την ποιότητα του λόγου και της δράσης. Τα έργα του «αυτοαξιολογούνται» σε έργα που προβάλλουν το μαύρο, έργα που προκρίνουν τη διάθεση του ροζ, έργα υψιπετούς έμπνευσης, έργα που επιστρέφουν στο σκουρόχρωμο, έργα που τρίζουν όπως ένας σκουριασμένος μηχανισμός.

Βιογραφικό σημείωμα μελετητή
Ο Νεκτάριος – Γεώργιος Κωνσταντινίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1981. Αριστούχος διδάκτωρ του Τμήματος Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (υπότροφος ΙΚΥ), κριτικός θεάτρου, μεταφραστής και καθηγητής γαλλικών, εκπονεί, από το 2016, μεταδιδακτορική έρευνα στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ, με θέμα «Το γαλλόφωνο θέατρο στην ελληνική σκηνή του 21ου αιώνα».
Κείμενά του δημοσιεύονται σε επιστημονικά περιοδικά, εφημερίδες, και διαδικτυακές σελίδες που σχετίζονται με το θέατρο στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Μεταφράσεις γαλλόφωνων θεατρικών έργων έχουν εκδοθεί και παρουσιαστεί από ελληνικούς θιάσους. Είναι μέλος του Κέντρου Σημειολογίας του Θεάτρου και της Επιστημονικής Επιτροπής του περιοδικού «Θεατρογραφίες».

«Κάποτε ήσουν καλό παιδί του Ζαν Ανούιγ: Από το διακείμενο στην αισθητική του μετα – μοντέρνου»
ISBN: 978-618-5139-80-3
Σελίδες: 128
Τιμή: 12 ευρώ
Κεντρική διάθεση: Εκδόσεις Σοκόλη
Σπυρίδωνος Τρικούπη 3-5, Αθήνα 106 83
τηλ./fax: 210 3805520, 210 3822732
http: www.sokolis.gr  ||  e-mail: mari@sokolis.gr

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: Επισκέπτης

  Επισκέπτης Το έργο "Επισκέπτης" του Έρικ Εμμάνουελ Σμίτ αποτελεί μια συναρπαστική θεατρική εμπειρία που συνδυάζει διακριτικά μυθοπλασία και αληθινά γεγονότα από τη ζωή του διάσημου Σίγκμουντ Φρόιντ. Με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, το έργο προσφέρει μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής, προκαλώντας το θεατή να αναζητήσει την αλήθεια και την πνευματική εξέλιξη. Η ερμηνεία του Μάνου Βακούση στον ρόλο του Επισκέπτη είναι άψογη, καθηλώνοντας το κοινό και μεταφέροντάς το σε έναν κόσμο γεμάτο μυστήριο και ανατροπές. Η εξαιρετική σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσαφούλια δίνει ζωή στο έργο, ενώ οι εξαιρετικές ερμηνείες των υπολοίπων ηθοποιών προσθέτουν βάθος και συναισθηματική εντάση στην παράσταση. Μέσα από το συναρπαστικό πλέγμα της πλοκής, το έργο αναδεικνύει τα βαθύτερα ζητήματα της ανθρώπινης ψυχολογίας και της πνευματικής αναζήτησης. Ο διάλογος μεταξύ του άθεου Φρόιντ και του μυστηριώδους Επισκέπτη ανοίγει παράθυρα σε φιλοσοφικές συζητήσεις που αναδεικνύουν τη σύνθετη φύση τ

Είδαμε και προτείνουμε: ΤΕΛΕΙΟΙ ΞΕΝΟΙ

  Οι τέλειοι ξένοι Η παράσταση " Οι τέλειοι ξένοι" του Π. Τζενοβέζε, σε σκηνοθεσία Γιώργου Πυρπασόπουλου & Πέτρου Λαγούτη προσφέρει μια συναρπαστική εξερεύνηση στην ανθρώπινη ψυχολογία και στις πολυσύνθετες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων στη σύγχρονη κοινωνία. Η απλή αλλά ενδιαφέρουσα πλοκή κεντρίζει το ενδιαφέρον του κοινού, ενώ η ιδέα του παιχνιδιού με τα κινητά τηλέφωνα δημιουργεί μια συναρπαστική δυναμική που αποκαλύπτει τα μυστικά και τις αλήθειες που κρύβουν οι χαρακτήρες. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι εξαιρετικές, με τη Μυρτώ Αλικάκη, τον Πέτρο Λαγούτη και το Δημήτρη Ξανθόπουλο να ξεχωρίζουν για την αυθεντικότητα και το συναισθηματικό βάθος των ερμηνειών τους. Η συνολική αίσθηση που προκαλείται είναι αυτή της πραγματικότητας και της ανθρωπιάς, καθώς ο καθένας από τους χαρακτήρες αποκαλύπτει τα δικά του προσωπικά τραύματα και αναζητά τη συγχώρεση και την αποδοχή. Η σκηνοθεσία είναι λιτή και αποτελεσματική, επικεντρώνοντας την προσοχή στις ερμηνείες και στην απε

Είδαμε και προτείνουμε: «Rayman ούρλιαξε» στο Θέατρο Σφενδόνη

  Η θεατρική παράσταση "Rayman ούρλιαξε", σε σκηνοθεσία του Περικλή Μουστάκη, προσφέρει μια ξεχωριστή εμπειρία στο θεατή, ενώνοντας την υψηλής αισθητικής σκηνοθεσία με την πνευματική εμβάθυνση του περιεχομένου.  Η εξαιρετική ερμηνεία του Χάρη Φραγκούλη στον κεντρικό ρόλο του Rayman προσθέτει στοιχεία ευαισθησίας και συγκίνησης στην ανάπτυξη του χαρακτήρα και των θεμάτων που αναδεικνύονται. Η παράσταση αναδεικνύει με επιδεξιότητα την αμφιλεγόμενη σχέση μεταξύ της επιστήμης και της ανθρώπινης ψυχής, ενσωματώνοντας φιλοσοφικά ερωτήματα για τη φύση της πραγματικότητας και της ανθρώπινης ύπαρξης.  Η σκηνοθετική προσέγγιση διακρίνεται για την αρμονική σύνθεση του φυσικού και του μεταφυσικού, δημιουργώντας έναν μοναδικό και συναρπαστικό κόσμο που κεντρίζει το ενδιαφέρον του θεατή. Το θέατρο Σφενδόνη αποδεικνύεται ιδανικός χώρος για την παρουσίαση μιας τόσο πολυεπίπεδης και πρωτοποριακής παράστασης.  Με την ενθάρρυνση των θεατών να κρατήσουν ανοιχτό μυαλό και να εξερευ

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

  A Masterful Exploration of Existence: "Waiting for Godot" at Theatre of the No   The Theatre of the No in Athens boldly inaugurated its presence with a riveting rendition of Samuel Beckett’s timeless masterpiece, "Waiting for Godot." Directed by the visionary Nikos Dionysios, this production breathed new life into the existential musings of Beckett's iconic play.   From the moment the curtain rose on Thursday, April 18th, audiences were captivated by the profound themes and poignant performances that unfolded on stage. With a stellar international and Greek cast, led by the talented direction of Nikos Dionysios, the production brought a fresh perspective to one of the most important theatrical works of the 20th century.   At its core, "Waiting for Godot" delves into the depths of human existence, exploring themes of loneliness, dependency, and the relentless pursuit of meaning in a world shrouded in uncertainty. Through the lens of two pr

Είδαμε και προτείνουμε: «ELIZADETH»

Η θεότρελη κωμωδία "Elizadeth" παρουσιάζει έναν κακόφημο θίασο που προσπαθεί να ανεβάσει ένα ανιστόρητο μιούζικαλ εν μέσω πανδημίας, με λάθος ηθοποιούς, λάθος έργο και λάθος περίοδο. Η πλοκή επικεντρώνεται στις περιπέτειες και τα κωμικά περιστατικά που συμβαίνουν στους χαρακτήρες του θεάτρου καθώς προετοιμάζονται για την παράσταση, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τα δικά τους προβλήματα και συγκρούσεις. Η παράσταση αναπτύσσει έναν θίασο με ετερόκλητα πρόσωπα, καθένα από τα οποία έχει τα δικά του "κουσούρια" και προβλήματα. Οι θεατρίνοι χαρακτηρίζονται από μωροφιλοδοξίες, αλαζονείες, βεντετιλίκια, ανταγωνισμούς, αντιζηλίες, έρωτες, μίση και πάθη, δημιουργώντας έναν καυστικό και διασκεδαστικό κόσμο. Η Κυπραία που θέλει να γίνει πρωταγωνίστρια, ο ξεπεσμένος αλκοολικός, η σταρ που ξεπέφτει διότι δεν μπορεί να κάνει την παρθένα, ο εξαιρετικός μουσικός με τις τρομερές και κυρίως « πρωτότυπες » μουσικές του Έλτον Λεμπέση και φυσικά η βουλιμική ιέρεια της τέχνης δεν θα αφήσου

Είδαμε και προτείνουμε: Ποιος ανακάλυψε την Αμερική;

  Ποιος ανακάλυψε την Αμερική; Άλλο ένα μικρό διαμαντάκι στο φιλόξενοvο Project R είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε και πολύ το χαρήκαμε. Ένα κοινωνικό επίκαιρο κείμενο της αδικοχαμένης Χρύσας Σπηλιώτη, με το εξαιρετικό δίδυμο ηθοποιών Μαριάνθης Κυρίου και Ζώης Μουκουλη σε μία μεταξύ τους θεατρική καλοδουλεμένη χημεία με ένταση-πάθος-ενέργεια με απίστευτο μεράκι σκέρτσο και τσαχπινιά, μπαινοβγαίνουν σε διαφόρους ρόλους και ηλικίες με απίστευτη ευκολία και άνεση, με την εναλλαγή σκηνών μεταξύ σοβαρού και αστείου, παραθέτοντας μία υπέροχη παράσταση από την αρχή μέχρι και το συγκινητικό φινάλε! Η ευρηματική σκηνοθεσία του Κώστα Ανταλόπουλου με το γρήγορο-σκηνικό ξέφρενο ρυθμό της προσφέρει μία ζωντανή ξεσηκωτική παράσταση, σε ένα μαγικό ταξίδι με λόγια και κινήσεις,γέλιο-δάκρυα-αγάπη- έρωτα- μουσικές και συγκινήσεις.. Οι δύο γυναίκες στήριγμα η μία στην άλλη μέχρι το τέλος παλεύουν να ανακαλύψουν την ταυτότητά τους και τη δική τους Αμερική!! Πόσους σταθμούς μπορεί να έχει η ζωή μα